Minimalizm to nurt powracający na festiwalu Sacrum Profanum jak refren. Ostatnio głównie medytacyjny, praktykowany w duchu filozofii deep listening Pauline Oliveros. Ta refleksja wciąż zyskuje nowych adeptów. Tym razem będziemy mogli zanurzyć się w bezkresie muzyki Aleksandry Słyż: w jej nowej kompozycji napisanej dla Sinfonietty Cracovii.

Muzyka Aleksandry Słyż bywa zestawiana z twórczością i filozofią Pauline Oliveros, ale także Éliane Radigue czy Gérarda Griseya. Wśród jej pokolenia – ze względu na budowanie kompozycji wolno się rozwijających – można szukać elementów wspólnych z Ellen Arkbro, Sarah Davachi czy Kali Malone. Kompozycje elektroakustyczne, dopracowane brzmieniowo i utrzymane w oszczędnym rygorze, prowadzą do powoli akcentowanego rytmu. Muzyka Słyż jest fascynująca i wciągająca, bo pod pozornym bezruchem utrzymuje się nieustający suspens. Dzieje się tak przez nieco asynchronicznie poprowadzone partie żywych instrumentów i elektroniki, ale przede wszystkim przez harmoniczne rozstrojenia i dudnienia.

Orkiestra zagra również dzieła prominentnej litewskiej kompozytorki współczesnej Justė Janulytė, która słynie z muzyki monochromatycznej, oraz Tomasza Sikorskiego, pierwszego polskiego minimalisty (12 listopada br. przypada 35. rocznica jego śmierci).